ონლაინ გამოფენა „თითქმის იქ”

თეონა ბურკიაშვილი (საქართველო)

თეონა ბურკიაშვილი საქართველოში დაბადებული და ბრიტანეთში მცხოვრები მხატვარი და კურატორია. 2007 წელს დაამთავრა თბილისის სამხატვრო აკადემია და სწავლა განაგრძო ხელოვნებისა და დიზაინის სკოლაში  (LUCA School of Arts and Design), შემდეგ კი წმინდა მარტინის ცენტრალურ კოლეჯსა და ხელოვნების უნივერსიტეტში ლონდონში.

მისი ინტერესი მოიცავს მხატვრობას, მოძრავ სურათს, რეკლამას, სახელოვნებო განათლებასა და ფილოსოფიას; მიმართავს მულტიდისციპლინურ მიდგომებსა და ტრანსმედიურ მეთოდოლოგიას.

როგორც დამოუკიდებელი ხელოვანი და კურატორი, აქტიურად მუშაობდა სხვადასხვა პროექტებსა და გამოფენებზე საქართველოში, ბელგიასა და ბრიტანეთში. 

ამ პროექტში ჩაბმამდე იყო პარტნიორი ევროკავშირის აღმოსავლეთის პარტნიორობის პროექტისა „კულტურა და კრეატიულობა“, რომელსაც ახორციელებდა ბრიტანეთის საბჭო საქართველოში.

ტატიანა კუჩუბინსკა

ტატიანა კოჩუბინსკამ კიევში, ნატიფი ხელოვნებისა და არქიტექტურის ეროვნულ ხელოვნების აკადემიაში დაამთავრა ხელოვნების ისტორიისა და ხელოვნების მენეჯმენტის ფაკულტეტი. პროფესიული კარიერა დაიწყო კიევის რუსული ხელოვნების მუზეუმში, სადაც 2006-დან 2011 წლამდე მკვლევარად და კურატორად მუშაობდა.

2010 წელს ჰქონდა ინტერნატურა Neuer Aachener Kunstverein-ში (აახენის ახალი ხელოვნების ასოციაცია) (NAK, აახენი, გერმანია) (უცხოეთთან კულტურული ურთიერთობების ინსტიტუტის ( Institut für Auslandsbeziehungen-) მხარდაჭერით. 2012-2014 წლებში მონაწილეობდა სასწავლო პროგრამაში „კურატორული პლატფორმა“, რომლის ორგანიზატორი იყო PinchukArtCentre კიევში. 2019 წლიდან მუშაობს, როგორც დამოუკიდებელი კურატორი და მწერალი.

მისი ძირითადი სპეციალობა უკრაინული თანამედროვე ხელოვნებაა. 2016-2019 წლებში კურატორობდა PinchukArtCentre-ის „კვლევით პლატფორმას“, რომლის მიზანიც უკრაინული თანამედროვე ხელოვნების ციფრული არქივის შექმნა იყო. „კვლევითი პლატფორმის“ ფარგლებში რედაქტირება გაუწია წიგნს „პარკომუნა. ადგილი. გაერთიანება. ფენომენი“, რომელიც ეძღვნება კიევის სკვატერების (ცარიელ შენობაში უნებართვოდ შესახლებული ადამიანები) „პარკომუნას“.

კურატორულ პრაქტიკაში ტატიანა საბჭოთა წარსულს დღევანდელ საზოგადოებასთან აკავშირებს და ამგვარად ეხება საკითხებს, როგორიცაა მოვალეობები, ხსოვნა და ტრავმა. ეს ასახულია გამოფენათა სერიებში: „ბრალი“ (2016), „ანონიმური საზოგადოება“ (2017) და „სამშობლო ცეცხლში“ (2017). იყო „PinchukArtCentre-ის ჯილდოს“ კურატორი 2015 და 2018 წლებში, ასევე, 2019 წელს „მომავალი თაობის ხელოვნების ჯილდოსა“ (Future Generation Art Prize) და FGAP@Venice-ის, როგორც ვენეციის 58-ე ბიენალეს თანმდევი ღონისძიების, თანაკურატორი.

სეიჰან მუსაოღლუ

სეიჰან მუსაოღლუ ხმის ხელოვანი, პერფორმერი და კურატორია. არის დამაარსებელი დირექტორი და კურატორი „კოსმოსური ნაგვისა“ (Space Debris) – ეს გახლავთ დამოუკიდებელი სახელოვნებო სივრცე, რომელიც კოლექტიური სამშვინვლის მქონე ინოვაციურ დიალოგზე ფოკუსირდება.

სეიჰანი, როგორც კურატორი და პერფორმერი, მოწადინებულია, შექმნას დენადი შეგრძნება, რომელიც გულისხმობს ურთიერთობას გამოფენილ სივრცესა და მასში მყოფ ადამიანებს შორის და არ აღიარებს მნახველისთვის არსებულ ჩვეულ ჩარჩოებს. მუსაოღლუს ბაკალავრის დიპლომი მიღებული აქვს ბრანდეის უნივერსიტეტში, ნატიფი ხელოვნებისა და თეატრის დარგში, მაღალი შეფასებებით, ხოლო მაგისტრის ხარისხი – პარსონსში, დიზაინის, ხელოვნების, მედიისა და ტექნოლოგიის ახალ სკოლაში (ნიუ-იორკი).

მუსაოღლუს ინტერდისციპლინარული ნამუშევრები ნაჩვენები იყო სხვადასხვა ქვეყანაში, მათ შორის – ბოსტონში, ნიუ-იორკში, სტამბოლში, ტოკიოსა და კურიტიბაში. ხელოვნების მაგისტრის ხარისხის მიღების შემდეგ დაიწყო პერფორმანსების მოწყობა მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყანაში, აკეთებდა ერთობლივ ნამუშევრებს ხმისა და ექსპერიმენტული ხმაურის სფეროში. მუსაოღლუს, როგორც კურატორის, დებიუტი შედგა 2009 წელს ნიუ-იორკში, როდესაც მან დააარსა {SØNiK}Fest – ხმის, ახალი მედიისა და პერფორმანსის ფესტივალი.